#Polish Literature
Quotes about polish-literature
Polish literature is a rich tapestry of storytelling that weaves together the vibrant history, culture, and spirit of Poland. It represents a profound exploration of themes such as resilience, identity, and the human condition, often reflecting the nation's tumultuous past and its enduring quest for freedom and self-expression. This literary tradition spans centuries, offering a diverse array of genres and styles, from poignant poetry to compelling novels and insightful essays. People are drawn to quotes from Polish literature because they encapsulate universal truths and emotions with a unique depth and eloquence. These quotes often resonate with readers by capturing the essence of life's complexities, offering wisdom, solace, and inspiration. Whether delving into the struggles of the human soul or celebrating the beauty of everyday life, Polish literature provides a window into the heart of a nation and its people. It invites readers to reflect on their own experiences and find common ground in the shared narratives of love, courage, and perseverance. Through its powerful language and evocative imagery, Polish literature continues to inspire and connect individuals across the globe, making it a cherished source of insight and reflection.
- Księżyc to tylko maska słońca. Wkłada ją, kiedy wychodzi nocą pilnować świata. Księżyc ma krótką pamięć, nie pamięta, co było miesiąc temu
Florentynka wcale nie uważała się za wariatkę. Księżyc prześladował ją, jak każdy normalny prześladowca. Ale którejś nocy wydarzyło się coś dziwnego.
Dał ci Bóg nikczemną postać, jeśli się ludzie nie będą ciebie bali, to się będą z ciebie śmieli.
— Właściwie, to ja jestem Jerzy Michał, ale że święty Jerzy smoka tylko roztratował, a święty Michał całemu komunikowi niebieskiemu przewodzi i tyle już nad piekielnymi chorągwiami odniósł wiktoryj, przeto jego wolę mieć za patrona.
Zadziwiająca to jest rzecz w istocie— mówił pan Wołodyjowski— że nie masz w świecie takowych terminów, z których by ten człowiek nie potrafił się salwować. Gdzie męstwem i siłą nie poradzi, tam się fortelem wykręci. Inni tracą fantazję, gdy im śmierć nad szyją zawiśnie, albo polecają się Bogu czekając, co się stanie; a on zaraz poczyna głową pracować i zawsze coś wymyśli. Mężny on w potrzebie bywa jako Achilles, ale woli Ulissesa iść śladem.
Tak to rysował się od fundamentów i chwiał się gmach zbudowany przez pychę Janusza Radziwiłła. Cała Rzeczpospolita miała się w tym gmachu zmieścić, a tymczasem okazało się wprędce, że jednej Żmudzi objąć nie może.